KÜRDAN KOLLAR
Sigaramın dumanını kıskan
Devran döner durur sabır an
Yok olmasan da saklan
Utanmasan da arlan
Ve her zaman bulduğun en küçük ine saklan
Nerde çokluk orda haine tokluk, yalnız kal ve aklan
Melek yanaklarımda, kelek kader ataklarında
Ayak bataklıklarda
Ecel konaklarında elem elimi bırakmamakta
Dünüm yarınımı sorgulamakta
Bu yüzden kalem sayfanın şakaklarında
İnsan rabbın bebeği, hepsinin toplamı bir sürü
Görmesekte başımızda bir çoban der-durur ''yürü hayat
En yakın dostumdur, hep yanımda yürür
Birgün beni terketse kemiklerim üzüntüden çürür
İnanç bir tarladır, hedefi olanların sürdüğü
Gülmek bir mükâfattır, ağlayan gözlerin gördüğü
Ölüm bir karanlıktır, tüm ışıkların söndüğü
Madalyon 2 taraflıdır, iyi ve kötünün böldüğü
Bilgilerimiz sis .kaybolur batan güneş gibi
Akıl inzivaya çekilir, birgün terkedip gider bizi
Sevgi tutuklu bir kral, esaretten bezmiş meğer
Aşk bir mülteci, göçüp gider, bilmez değer
Nakarat
Feri kaçmış 2 göz, birbirine sarılmış 2 titrek dudaktan
İbaret suratım
(Yardım çağır .)
Kurtarır bedeni elbet birileri ya
Kürdan kollar ağırlığından ezilir, dokunsalar
Ağlarım, ağrısı feryat
(Tahammülsüzüm )
Dindirir acını elbet bir melek ya
Mozole mırach verse
Huzur özür dilemeli bana uğramadığı her gün için
Gurur affetmeli ona sadık olamadım tek eksiğim belki buydu
Yazdıklarımı dinlenecek hale getiren zehri tatmak gerekir
Bazen bilki senin elinden
Derdi anlamakmı yoksa bilmemekmi fayda yoksa tek bi şansın
Olsa fişini çekememekmi fayda nerde
Zorda olsa irade sende hakim her bi hücreme kilit
Sinirlerimde kazılı nefretimle
Yıldızlardan birine dokunabildim bu akşam kararsızım
Gizlenmiş gecenin karanlığında o siyahıyla ansızın
Kör bakar o gözleri ve yolu uzundur besbelli
Canı yanar acır teni kanı akar siler teri
Bu kalbi tek kelepçe iki bilekte bir dilekce olsa çehre
Solgun çevre hezeyan
Devre hüsran hicran kovsa fobileri ve yoksa imkan elde git
İleri
Kurtarır bedeni elbet birileri ya
Perş. Tem. 24, 2008 4:25 pm